Koncepcja

„Punkt Widzenia” (litpoint.org) to:

1) codzienne publikacje literackie w języku rosyjskim; publikacje tłumaczeń w językach angielskim, niemieckim, ukraińskim, polskim oraz hebrajskim

2) kanały w Telegramie z możliwością dyskusji na temat publikacji i projektów towarzyszących (czat administratorów, katalog kanałów poetyckich);

3) towarzystwo autorów z ponad dwudziestoletnią historią.

Twórczość współczesnych autorów uważamy za część kultury świata i historii i staramy się ją zachować dla przyszłości. Dziś w skład zespołu projektowego wchodzą ludzie mieszkający w różnych częściach planety, których łączy po pierwsze język rosyjski jako środek komunikacji (nie utożsamiamy języka rosyjskiego z kulturą rosyjską), a po drugie wspólny pogląd na świat: wszyscy marzymy o pokoju na Ziemi i nie tolerujemy przemocy. Nasz projekt nie jest ani komercyjny, ani rządowy, jest to prywatna inicjatywa.

Ponieważ domena Litpoint.Org jest własnością obywatela Niemiec, nasz portal podlega jurysdykcji tego państwa. Prawa autorskie pozostają w całości własnością autorów. Publikacje są bezpłatne, wszyscy członkowie stowarzyszenia uczestniczą w nim dobrowolnie, opłacając jego potrzeby z własnych środków i nie uzyskując żadnych dochodów.

Rada redakcyjna

  • Olga Agur (Izrael)
  • Alena Maksakowa (Niemcy)
  • Elena Mokruszyna (Rosja) – redaktorka naczelna
  • Julia Niemirowska (Stany Zjednoczone)
  • Tikki Szelien (Bułgaria)

Historia

Stowarzyszenie literackie „Punkt.Widzenia” powstało z inicjatywy moskiewskiego poety i muzyka Aleksieja Karakowskiego 10 października 2000 roku w Tule. Pierwszych siedemnastu uczestników stanowili rosyjscy muzycy rockowi, prozaicy i poeci, którzy publikowali swoje utwory za pomocą wydawnictw podziemnych w latach dziewięćdziesiątych. Wkrótce zrobiono stronę internetową stowarzyszenia. We wrześniu 2001 roku stowarzyszenie literackie zostało przekształcone w międzynarodowe czasopismo internetowe. Liczba uczestników „Punktu” szybko rosła: dołączyli do nas Wita Sztiwelman, Maria Polianska, Alexander Karpow, Władimir Lancberg i inni. Życie twórcze toczyło się na ulicy: od 2001 roku regularnie organizowano odczyty poezji w Ogrodzie Nieskucznym, na Starym Arbacie, w siedzibie harcerstwa na ulicy Panferowa i innych miejscach w Moskwie.

W czerwcu 2003 roku magazyn internetowy „Punkt.Widzenia” otrzymał adres domeny Lito.ru, pod którym istniał przez kolejne 19 lat. W 2005 roku, gdy Aleksiej Karakowski podjął pracę w Moskiewskim Związku Pisarzy, na czele „Punktu” stał pisarz Siergiej Alchutow. W tym czasie „Punkt” osiągnął swój szczyt popularności: zorganizowano konkurs literacki „Bekar”, odczyty i koncerty w Moskiewskim Domu Pisarzy, Muzeum Majakowskiego, księgarni „Hyperion”, klubie „Świat Przygód/Doolin House” (projekt „Niedziele Literackie”), a także w kawiarni „Kolonia”, której właścicielką była pisarka Maria Polianska. Aktywnymi członkami społeczeństwa zostali prozaicy Aleksiej Pietrow, Stanisław Furta i Anna Bolkisewa, poeci Artem Szepel, Wiaczesław Pamurzin, Aleksiej Korniejew, Władimir Żbankow, Georgij Bartosz, Elena Barinowa, Kirył Kowaldży, krytyk Elena Safronowa i inni. Utworzono biura regionalne w Mińsku, Odessie, Niżnym Nowogrodzie, Abakanie, Irkucku, Petersburgu.

W 2007 roku „Punkt.Widzenia” zorganizował wydawnictwo. W latach 2014-2016 odbywał się konkurs poetycki „Ziemia Północna”, dzięki któremu 43 młodych autorów miało okazję opublikować swoje pierwsze książki (zwycięzcami konkursu zostały Anna Markina, Natalia Goriaszczenko i Majka Łuniewska). W ramach programu wydawniczego ukazało się ponad sto publikacji. Wszystkie prezentował na półkach moskiewskich sklepów i na festiwalach książki partner „Punktu”, wydawnictwo i księgarnia „Alcor Publishers”. W 2007 roku redakcja „Punktu” zorganizowała magazyn „Kontrabanda” („przemyt”), poświęcony nieoficjalnej kulturze rosyjskiej i europejskiej.

W 2011 roku stanowisko redaktora naczelnego „Punktu.Widzenia” objęła łotewska poetka Merwin Quant, następnie zastąpiła ją białoruska pisarka Tatiana Grynkiewicz. W 2015 roku, po śmierci Tatiany, na czele „Punktu” stanęła pisarka z Petersburga, Elena Mokruszyna. Niestety w ciągu tych lat „Punkt” często zostawał atakowany przez wirusy i hakerów. Latem 2021 roku „Punkt” zamknięto z powodu generalnego remontu. 1 lutego 2022 roku projekt został otwarty w nowym formacie, a archiwum publikacji z lat 2003-2021 został zachowany pod adresem domeny Lito1.ru.

Od 24 lutego 2022 „Punkt.Widzenia” publikuje głównie poezję poświęconą tragicznym wydarzeniom historii nowożytnej. We wrześniu strona została przeniesiona na nową międzynarodową domenę – Litpoint.Press, a rok później – do Litpoint.Org. Jesteśmy dumni, że przez cały okres istnienia stowarzyszenia nasze ideały pozostają niezmienne – miłosierdzie, filantropia, spokojne niebo nad naszymi głowami.

Za swoją misję „Punkt Widzenia” uważa popularyzację poezji rosyjskojęzycznej w Rosji i za granicą. W tym celu systematyzujemy tłumaczenia naszych autorów na języki obce. W tym samym celu w 2021 roku powstał zespół muzyczny „Ogród Mandelsztama”, wykonujący piosenki do wierszy autorów serwisu w języku rosyjskim, angielskim, niemieckim, polskim.

Od lata 2022 tradycyjnymi miejscami spotkań autorskich i odczytów poezji są:

     — plac przy pomniku O.E. Mandelsztama (Moskwa);

     — pomnik I. Goethego (Petersburg).

Odbywają się, mimo cenzury, koncerty klubowe, festiwale i imprezy w prywatnych domach (tak zwane „kwartirniki”, od „kwartira” – „mieszkanie”). „Punkt.Widzenia” nie jest środkiem masowego przekazu, a jest nieformalnym stowarzyszeniem twórczym i biblioteką internetową. Nie mamy oficjalnego statusu i mamy nadzieję, że nigdy nie będziemy mieć. Po prostu polecamy czytać nasze wiersze i serdecznie zapraszamy!